Καλημέρα και καλή εβδομάδα,

φάγαμε και τον πρώτο μήνα του Σωτηρίου έτους 2011

Αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε σαν άτομα, ομάδες, κοινωνία, χώρα, είναι φρέσκιες ιδέες. Έχουμε βαλτώσει στο κοινότυπο στο καθιερωμένο χωρίς να βλέπουμε γύρω μας ότι όλα αλλάζουν. Αντιδρούμε σε κάθε μας πράξη, θέμα, πρόβλημα όπως ακριβώς κάναμε πριν 100 και… χρόνια. Έτσι μας μεγάλωσαν αυτά μας δίδαξαν και αυτά διδάσκουμε στα παιδιά μας. Απλές ερωτήσεις αλλά τόσο σημαντικές Γιατί; Τι; Πως; και οι απαντήσεις αυτών μπορεί να μας αλλάξουν την ζωή. Μπορεί και όχι.

Υπάρχουν ιδέες που πραγματικά αξίζουν και σε περίοδο κρίσης (εσωτερικής – εξωτερικής).

Τέχνη στο πιάτο

Τι κοινό μπορεί να έχουν μια γκαλερί σύγχρονης τέχνης που φιλοξενεί ιδιαίτερες γαστρονομικές εμπνεύσεις, ένας πολυχώρος που κινείται γύρω από ένα μπαρ σε κεντρική αυλή παλιού αθηναϊκού σπιτιού και ένα καφέεστιατόριο που πρόσφατα ξεκίνησε να διοργανώνει εκδηλώσεις; Οτι φέρνουν πιο κοντά την εικαστική με τη γαστριμαργική τέχνη. Την τάση του «εικαστικού εστιατορίου» που ξεπηδά στην Αθήνα ακολουθούν με εντελώς διαφορετική φιλοσοφία τρεις νέοι χώροι της πόλης:

ΒREEDER FEEDER
Περπατώντας την οδό Ιάσονος όπου βρίσκονται στη σειρά οι οίκοι ανοχής με τις ορθάνοιχτες εξώπορτες, τα έντονα χρώματα και τη λάμπα να τους φωτίζει μέρα μεσημέρι, ο διαβάτης δεν μπορεί να μη σταματήσει σε μια θεόρατη σιδερένια πόρτα δίπλα από τον αριθμό 45. Μόλις αυτή ανοίγει με το πάτημα του κόκκινου κουδουνιού, ένας νέος, ολόλευκος και τόσο διαφορετικός κόσμος ξετυλίγεται μπροστά του. Το παλιό συνεργείο αυτοκινήτων και εν συνεχεία εργοστάσιο παγωτών τη δεκαετία του ΄70 είναι σήμερα ένα μοναδικό εικαστικό εστιατόριο της πόλης, με την έννοια ότι συστεγάζει γκαλερί και εστιατόριο το οποίο είναι από μόνο του ένα έργο τέχνης. Σχεδιασμένο από τον βραβευμένο αρχιτέκτονα Ανδρέα Αγγελιδάκη, το εν λόγω εστιατόριο με τον τίτλο Βreeder Feeder έχει βασιστεί στο λιθογραφία «Η Ωραία Ελλάς» όπου ο Βαυαρός Κέλνμπεργκερ παρουσιάζει το εσωτερικό του ιστορικού καφενείου του 19ου αιώνα, με τους εξευρωπαϊσμένους «α λα φράνκα» και τους φουστανελάδες «α λα γκρέκα» Ελληνες και την ευρύτερη διχοτόμηση της τότε αθηναϊκής κοινωνίας. Τα λευκά στοιχεία που κυριαρχούν στα υπόλοιπα επίπεδα της γκαλερί και το ρουστίκ ύφος μεταχειρισμένων επίπλων συνδέονται σε ένα συνεχές κολάζ. Μα έτσι μόνο δεν θα μπορούσε να είναι ένα ιδεατό project space;

«Η ιδέα είναι ότι το εστιατόριο λειτουργεί περίπου όπως η γκαλερί» επιβεβαιώνουν οι Στάθης Παναγούλης και Γιώργος Βαμβακίδης, εμπνευστές του εγχειρήματος που ξεκίνησαν με μια μικρή γκαλερί στου Ψυρρή για να συνεχίσουν με την αίθουσα τέχνης Τhe Βreeder οσφραινόμενοι τη μεταιχμιακή σαγήνη του Μεταξουργείου. Στον δεύτερο όροφο διαμόρφωσαν το εστιατόριο χωρητικότητας 30-40 ατόμων που, όπως η γκαλερί παρουσιάζει περίπου έξι εκθέσεις τον χρόνο, έτσι κι εκείνο φιλοξενεί νέες ομάδες, νέες ιδέες, ό,τι δεν μπορεί να υλοποιηθεί σε ένα συμβατό εστιατόριο, ενώ κάθε project έχει διάρκεια τρεις μήνες.

«Βλέπουμε το φαΐ σαν μια τελετουργία,διαδικασία,σαν μια εμπειρία» μας λένε οι ιδιοκτήτες της Τhe Βreeder. Και να τι προτείνουν: «Αυτή την εποχή μαγειρεύουν οι Food Queens (Καρολίνα Δωρίτη και Χριστίνα Βλαχούλη) οι οποίες θα πειραματιστούν με διάφορες κουζίνες και το πρώτο τους πρότζεκτ θα είναι η κουζίνα μιας ιρλανδικής παμπ. Το τωρινό μενού, ένα set-menu, έχει 30 ευρώ και περιλαμβάνει τέσσερα με πέντε πιάτα». Σημείο συνάντησης για εναλλακτικούς; Μάλλον ένας αστικός μύθος, αν αναλογιστεί κανείς ότι από στόμα σε στόμα η γκαλερί και η «κουζίνα» της έχουν κάθε Πέμπτη και Παρασκευή που ανοίγουν για το κοινό (τον μήνα Ιανουάριο) αμέτρητους πιστούς. «Δεν το περιμέναμε» μας λένε οι Βreeders. «Στόχος μας ήταν να δουλέψουμε με τον κόσμο της γκαλερί. Προστέθηκε και το κοινό των μαγείρων,αλλά ο κόσμος από μόνος του το έχει μάθει χωρίς εμείς να κάνουμε ιδιαίτερη προσπάθεια. Δεν είμαστε ένα μπαρ που για να γεμίσουμε τους τοίχους βάλαμε έργα τέχνης.Στο Feeder δεν θα δείτε ούτε ένα έργο τέχνης».

Αντίθετα, οι υπόλοιποι χώροι του οικήματος που σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Αρης Ζαμπίκος με τους τοίχους στο απόλυτο λευκό και τους άπλετους χώρους που ενώνονται από τη ραχοκοκαλιά του, μια σκάλα από μπετόν, είναι γεμάτοι από τέχνη. «Αυτή τη στιγμή η γκαλερί φιλοξενεί τη δουλειά του Σκοτ Μάιλς,του σκωτσέζου καλλιτέχνη, με έργα του στην Τate Gallery, στο ΜΟΜΑ και αλλού. Το Σάββατο 29 Ιανουαρίου η γκαλερί διοργανώνει για τρίτη φορά τη δημοπρασία του Αrtists for Αthens Ρride στην Αθήνα για τα δικαιώματα της κοινότητας των gay. Η επόμενη έκθεση ανοίγει στις 10 Φεβρουαρίου. Είναι η δεύτερη που παρουσιάζει στην γκαλερί ο Θανάσης Αργιανάς,ο οποίος ζει στο Λονδίνο, έχει παρουσιάσει τη δουλειά του στο ΕΜΣΤ και ήταν υποψήφιος για το βραβείο ΔΕΣΤΕ 2009» μας πληροφορούν οι ιδιοκτήτες της γκαλερί.

Διαβάστε περισσότερα στο Βήμα.

Η Έμπνευση.

Το Αποτέλεσμα

Μεγάλη Οθόνη και foodies

Στo paste magazine βρήκα τα Top15 φιλμς για τους εραστές της τέχνης του φαγητού.

Many excellent movies have been made in honor of the preparation, celebration and eating of food. As a follow-up to our 10 Best Food Documentaries list, here are the 15 best feature films about food:

15. Moonstruck (1987) [MGM]
This film, in which Cher and Nicolas Cage pursue an unlikely love affair, sets its pivotal conversations in Italian restaurants, or over breakfasts of red peppers, eggs and toast. Cher discovers the passionate, reckless Cage working the ovens in a bakery and eventually feeds him steak.

Περισσότερα στην Πηγή